Nicaragua it is! - Reisverslag uit León, Nicaragua van Linda Post - WaarBenJij.nu Nicaragua it is! - Reisverslag uit León, Nicaragua van Linda Post - WaarBenJij.nu

Nicaragua it is!

Door: Linda

Blijf op de hoogte en volg Linda

19 Maart 2013 | Nicaragua, León

Weer een aantal weken verder.. Guatemala en Honduras inmiddels alweer verlaten. Guatemala; wat een prachtig land!Totaal anders dan de buurlanden Belize en Honduras, erg bergachtig. Prachtig hoe de nevel en de wolken soms permanent rond deze bergen hangen. De vrouwen in hun traditionele kleurrijke rokken met manden vol ‘koopwaar’ op het hoofd/kind op de rug, alle piepkleine shopjes/stalletjes die ongeveer allemaal dezelfde 15 producten verkopen, de zelfgetimmerde huisjes en de mannen die vele kilo’s gebundeld hout op hun rug versjouwen.
Het reizen in Guatemala was heftig..geen weg is recht, dus uren en uren van rechts naar links schommelen over onverharde bergweggetjes en dan na een uur nog geen 10 km verder zijn...ook maakt de chauffeur bijna altijd verschillende stops. Voor zichzelf wel te verstaan..hij doet z’n boodschappen/geeft wat af bij zijn familie/bezoekt een vriend/nog ergens wat regelen, enzo enzo..vreselijk, maar die bloedheette te krappe busjes brengen je vervolgens wel naar de meest prachtige plekjes..Het vervoer is meestal mini-busjes, anders achterin de truck. Staan..urenlang;)
Klinkt als een beklaag, maar eigenlijk is ’t prachtig. Haha zeker omdat er hier veel meer backpackers zijn en het meestal heel gezellig is in die busjes. Aangezien iedereen er graag het beste van maakt. In Guatemala zijn een aantal plekken die je gezien móet hebben, ‘trekpleisters’. De Maya-tempels in de jungle in het Noorden, de bergen met z’n blauw/groene pools in het midden en de vulkanen en een groot meer in het Zuiden. Het mooie is dat je door het hele land constant dezelfde mensen weer ontmoet en/of je makkelijk met mensen samen kunt reizen naar een volgende bestemming. Zo leuk om ergens aan te komen en ineens weer iemand te zien die je eerder of zelfs in een ander land hebt ontmoet!
Ik voel me dus totaal niet alleen en ben constant omringt door superlieve mensen die allemaal, net als ik, alleen maar genieten!Ook horen daar natuurlijk de nodige avondjes ‘doorhalen’ en barbezoekjes bij. Ieder avond feest in de hostels;)
Veel gereisd de afgelopen maand, busritten van 15 uur/11 uur..alles lijkt zo dichtbij op de kaart..maar met deze wegen..is dat het niet. Gaaf om te zien hoe het landschap langzaam verandert; heerlijk om uren en uren te genieten van alles waar we langsreizen..hoe ieder bezig is met zijn of haar leven, er valt zoveel te zien.
Natuurlijk ook in Guatemala weer gave dingen gedaan; Rivertubing,in een grote opblaasbare band de rivier afstromen midden in de jungle met een biertje in de hand. Af en toe even spannend in een stroomversnellingetje, maar vooral heel erg relaxt en genieten van de mooie omgeving. Wat mooi om op deze manier midden in de jungle te zijn!
Ook heb ik een cave-tour gedaan. In het pikkedonker een tocht in een grot. In bikini met een kaars. Sommige stukken kon je lopen, soms wat stukjes zwemmen, hier en daar springen of door een gat in een rots zwemmen om verder te kunnen, een avontuur! Supergaaf.
Ook heb ik de nodige dingen ondernomen met verschillende backpackers die we gaandeweg leerden kennen. Zo ben ik met een groep een keer een berg beklommen en heb ik daar iets gedaan wat ik altijd al wilde doen. Zo hard schreeuwen als je kan!! Haha wat gaaaf, try before you die, check!;)
Ook heerlijk gezwommen in verschillende riviertjes en daarbij lekker lopen klooien en slingeren met lianen!
Het boardercrossen gaat prima, heel gemakkelijk elke keer en zonder problemen. Alleen de boarder Guatemala/Honduras had ik bijna gemist. De bus stopte, weer een eetstop dacht ik..als ik niet naar de wc hoefde had ik blijven zitten. Beter dat ik toch even eruit ging, want naast een shopje in een vies hoekje zat een man met een stempel en een pen, dat was de immigratie!aha!En ze waarschuwen ook niet even..;)
Honduras, totaal anders dan ik me had voorgesteld. Ik had een droog,arm, leeg land verwacht. Is het een prachtig land vol jungle met mega palmbomenbossen (zoveel heb ik er nog nooit bij elkaar gezien;0), degelijke houten huisjes, zelfs soort van straten! En jawel, ze hebben hier supermarkten!Na 1,5 maand geen supermarkt gezien te hebben, is dit een verademing;)
Zodra ik Honduras binnenkwam, voelde het goed, thuiskomen. Dat is het leuke van zo onvoorbereid op reis gaan, een aangename verrassing!
Honduras bezoek ik vooral voor de eilanden aan de Caribische kust. Een bekende duikbestemming, vooral goedkoop en goed om courses te volgen. Dat heb ik dan ook afgelopen week gedaan en ik mag mezelf bij deze een ‘advanced diver’ noemen! Daarna komt rescue diver, dive master en instructor. Ik heb dus nog wat reisjes te maken;) Het was super!!Ze zeggen dat je tijdens de ‘open water course’ leert om te duiken en tijdens de ‘advanced course’ je gaat houden van duiken. Nou, zeker waar! Ik zal voortaan tijdens m’n vakanties/reisjes zeker gaan duiken!
Utila is een echt backpackers-eiland waar iedereen komt om overdag te duiken en ‘savonds uit te gaan. Het is een eiland, dus alle mensen in de kroeg zijn óf mensen van het hostel, mensen die die dag op dezelfde boot zaten, óf mensen die dezelfde divecourse volgen, erg gezellig dus! En wat een gave barretjes hebben ze hier! Sommige zijn gebouwd boven het water, op aanlegsteigers. Éen bar is de meest gave bar die ik ooit heb gezien; een bar bestaande uit allerlei verschillende platforms/houten verdiepingen, verbonden door loopbruggetjes/touwladders/trapjes,etc, helemaal open en overdekt door bomen.
En wat een gave duiken heb ik tijdens de cursus gedaan!! Ik heb twee keer naar een scheepswrak gedoken en een nightdive gedaan! Scheepswrakken..wow, dat is zó bijzonder om te zien..gek om je voor te stellen hoe er ooit mensen liepen op het dek en een kapitein in dat nu lege met koraal begroeide stuurhutje stond. Alles was nog herkenbaar, zelfs de wc was nog aanwezig! We mochten zelfs het wrak in om rond te kijken, heel bizar en vol vissen die daar hun schuilplek gevonden hadden.
En dan de duik in het donker..wow wow wow! Dit kun je eigenlijk niet met woorden beschrijven..dit moet je zelf meemaken om het te begrijpen. Eerst natuurlijk best spannend om in het pikkedonker met een zaklamp op 25 meter diepte in de oceaan te zwemmen. Tijdens sunset varen naar de duikplek en jezelf in het wetsuit hijsen, eenmaal in het water wordt het steeds donkerder omdat de zon onderging. Overal lichtten rode ogen op van de honderden garnaaltjes. Je ziet grote vissen op hun zij ‘voor dood’ liggen, maar zij slapen haha. Het koraal heeft ’s nachts prachtige kleuren, overdag is dat minder omdat de kleuren worden geobsorbeerd door het zonlicht. Maar het meest bijzondere; in het donker zijn er microscopisch kleine beestjes die oplichten/gloeien. Duizenden en duizenden lichtgevende ‘draadjes’ overal om ons heen..net alsof je zwemt in een soort sterrenhemel. Het is niet overdreven als ik zeg dat dit één van de mooiste dingen is die ik ooit heb gezien in m’n leven.. Ik zou het heel graag met jullie willen delen, maar er blijken geen foto’s van te zijn op Internet. Ze zeggen hier daarover dat je ‘magie’ niet kunt vastleggen…;) en dan terugvaren onder de sterrenhemel…geweldig!
Rond deze tijd start het whaleshark-seizoen. Helaas zijn ze dit jaar delayed.. Ik hoop ze nog te kunnen zien deze reis ergens..dat zou zoooo vet zijn!letterlijk:) Ik ga zeker nog meer duiken in Nicaragua, Costa Rica en/of Panama! Samen met het surfen, zal ik de laatste maand, net als de eerste 1,5 dus weer vooral in de ocean doorbrengen;)
Helaas was het niet allemaal prachtig tijdens m’n duikcursus. Ik heb het weer voor elkaar gekregen m’n voortand te breken!In het midden van m’n duikcursus, op een eiland in Honduras; wat een geweldige timing..Gelukkig kunnen laten fixen door de locale tandarts (al had zij nog nooit in haar leven een facing gezien:/ en stelde haar lieve Spaanse woorden me echt niet gerust).Pijn, vreselijk, niet meer aan denken. Als ’t goed is blijft het max 6 mnd zitten..maar in NL moet ik het beter laten maken..leuk vooruitzicht:(
In Utila een paar dagen langer gebleven dan gepland door een storm. Incl, de laatste dag van m’n cursus!De boten gingen niet, dus met z’n allen stuck on the island!well..dat geeft best een grappig sfeertje!met z’n allen maar wat van deze regenachtige dagen gemaakt. Zo hebben we de hele locale bioscoop afgehuurd en zelf een film uitgekozen. Mega hoeveelheden spaghetti gekookt en eetwedstrijden gedaan, kortom tijdverdrijf met de nodige lol:P
Verder..het valt me op dat veel hostels in C-A worden gerund door Nederlanders. En de werknemers zijn doorgaans backpackers. Eens gekomen, nooit meer vertrokken.
Nu in Nicaragua. Hoe ik hier ben beland is ook n mooi verhaal. Vanuit het eiland Utila in Honduras, naar het midden van het land, naar watervallen, dat was het plan. Nog wat meer van dit mooie land zien. Reis duurde zoveel langer dan gedacht, dat er geen bussen meer reden naar ons beoogte plek. Dus in de bus blijven zitten tot de eindbestemming; een creepy stad waar je niet wilt zijn snachts. De taxichauffeur regelde een slaapplaats in een hotelletje voor ons (wij mochten de auto niet uit, maar wilden we ook niet;), omdat we nu al bijna bij de grens waren..volgende ochtend de bus gepakt naar Nicaragua. Helaas was er nog maar één plek in de bus..en wij waren met z’n twee…oei, dat werd 8 uur lang met één bil zitten, op schoot zitten, staan, in het gangpad hangen en uiteindelijk in het gangpad liggen. Fantastich:P Deze boardercrossing ging het meest moeizaam. Duurde superlang, moesten onze hele backpack en dagrugzak overhoop halen en ong 2 uur in een rij wachten voor een stempel. En ja, 2 uur is lang als je word aangestaard door zo’n 80 man, word nagesist, toegeschreeuwd door verkoopgrage vrouwen en word benaderd door 3 bedelende kids per minuut.
Goed, we zijn weer een land verder; Nicaragua it is!! Morgenochtend gaat t wekkertje om 6 voor de geboekte tour; vulcanoboarding, daarna een hike op een andere vulkaan. Daar sunset bekijken, dinner en camping!next morning; sunrise, hike down, en zwemmen in de kraterlake! Hoe cool, zin in!
Zo, ik heb weer een maand in één berichtje gekletst:P dus tis weer welletjes:p

Lieve mensen, het spijt me, maar kheb helemaal geen zin om naar huis te komen..!haha
Wel denk ik aan jullie en kunnen jullie mij écht de 25e weer verwachten;)
Veel liefs!Xx

  • 19 Maart 2013 - 09:32

    Karin:

    Ok, mijn eerste reactie na en tijdens het lezen:

    IK WIL OOK! IK WIL OOK! IK WIL OOK!

    Hahaha

    Geweldig Lin! Echt zoooo gaaf wat je allemaal doet en meemaakt, behalve van je tand uiteraard. Dat is wel echt ontzettend sh*t zeg. Duimen dat het goed blijft zitten tot je in NL bent.

    Dat je in Honduras bent geweest had ik even gemist geloof ik haha. Maar de andere landen heb ik wel meegekregen. Echt een fantastische reis!

    We zien je de 25ste. Dan moet je wel weer even opnieuw kennismaken met je nichtje en neefje geloof ik haha. Jade is inmiddels de kamer aan het doorrollen, en ze "eet" ook al vast voedsel. Dametje is alweer een half jaar. Mees gaat vanaf 3 april, 5 keer wennen op de basisschool. Hij zit op judo en heeft inmiddels zijn eerste wedstrijd gedaan. Hij werd vierde, en trots dat hij was, ook al waren er maar vier deelnemers in zijn gewichtsklasse hahaha.

    Dikke kus van ons allemaal!

    Xxxx

    Dave, Karin, Mees en Jade

  • 19 Maart 2013 - 20:24

    Oma Frieda En Opa Piet:

    Lieve Linda,
    \wat een verhaal weer en wat beleef je een hoop mooie dingen. Minder leuk is dat dit je een tand kost, nu maar hopen dat alles op zijn plaats blijft zitten tot je weer in NL bent en het goed gemaakt kan worden. Fijn om te weten dat alles goed met je gaat en wij zien je op 25 april gezond en wel weer terug.
    Lieve groetjes en kusjes van Oma Frieda en Opa Piet.

  • 21 Maart 2013 - 16:57

    Mama:

    Lieverd,

    Wat heb je weer een bijzondere maand beleefd! Geweldig om dit allemaal mee te maken!! Leuke plaatsnaam trouwens waarvandaan je dit verslag hebt verstuurd ;) Nog even, hè?!
    Je tand houdt het vast tot eind april. Ik moet ook naar de tandarts als wij thuiskomen. Het eten van muesli kostte mij een stuk kies :(

    Wat hebben we elkaar veel te vertellen als jij weer thuiskomt. Plan maar een aantal foto-avonden om elkaars foto's te bekijken :)

    Dikke kus X mama

  • 22 Maart 2013 - 16:02

    Manja:

    Hoi Lin,

    Wat fijn dat je zo geniet, daar ging je voor.
    We missen je hier wel maar wat gaat de tijd snel.
    Veel plezier nog en tot later

    xx
    Manja

  • 25 Maart 2013 - 21:02

    Kimberly:

    Linnie!! Wat een toffe avonturen beleef je weer! Snap dat je nog helemaal geen zin hebt om naar huis te gaan! Maar je hebt nog even...je avontuur is nog niet afgelopen :-) Alleen dat van je tand was idd even wat minder, maar dat komt wel weer goed! Daar heb je al zo vaak gezeur mee gehad...kan dit er ook nog wel bij! Lieverd nog heeeeel veel plezier daar!! Als je nog een bericht plaatst zal ik waarschijnlijk even niet reageren, want ik ben zelf een maand in amerika rondreizen! Ik zie je als ik weer terug ben mop!! Zin in onze avondjes....!!! Kusssss take care

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nicaragua, León

Linda

Actief sinds 27 Dec. 2012
Verslag gelezen: 10926
Totaal aantal bezoekers 24032

Voorgaande reizen:

09 Januari 2013 - 01 Mei 2013

Midden-Amerika

Landen bezocht: